■ عزم پرواز بخش عمومی

عالــــــــــــــی

« پر و بال گشودنِ مرغ جان ... »



خواب دیدم نبد آن‌روز که کس شاد نبود / غم و اندوهِ جهان یک‌سره در یاد نبود

حمله‌ی باد خزان بر گل و بستان و چمن / شیشه‌ی عمر گران در گذر باد نبود

مرغ جان بر سر هر شاخه پر و بال گشود / بیمی از دام و قفس، طعمه‌ی صیاد نبود

بیستون سهل‌تر از شهد لب شیرین بود / تلخی هجر به کام دلِ فرهاد نبود

بلبلان مست می جام شقایق بودند / دیگر از جور خزان ماتم و فریاد نبود

عقل اگر در ره عشق آید و عاقل گردد / در همه دور جهان این‌همه بیداد نبود


(سروده‌ی فرید محراب‌زاده)

ممنون آقای مهندس افتخاری،
پرنده مردنی است، پرواز را بخاطر بسپار.

سپاس از اظهار لطف دوستان به ویژه شعر موجود در نظر آقای مهندس فیلا

خیلی قشنگ و زیباست
ممنون